Yedikıta Dergisi (Kasım) - S.171

Kemalpaşazade merhum, Yavuz Sultan Selim’in vefatının ardından şöyle demişti:

Az zaman içre çok iş etmişti,

Sayesi olmuş idi âlemgîr.

Şems-i asr idi, asırda şemsin.

Zılli memdûd olur, zamanı kasîr

“Az zamanda çok iş yapmıştı. Gölgesi, cihanı tutmuştu. İkindi güneşi gibiydi ki ikindi güneşinin zamanı kısadır ama gölgesi uzun.”

Eşrefoğulları Beyliği, ömrünün kısalığına rağmen günümüze ulaşan muazzam mirası ile bizlere yukarıdaki veciz tarifi hatırlatıyor. Sınırları küçük olsa da 3 beyle 40 yıl gibi az bir müddet tarih sahnesinde varlık gösterseler de hac yolundaki karınca misali, hedefleri ve himmetleri çok yüceydi. Merkezleri olan Beyşehir’de bir külliye hâlinde inşa ettirdikleri cami, medrese, han ve hamam, beylik ahalisi için sosyal hayatın akışında ana unsurken beyler içinse büyük bir sadaka-i câriye ve vakıf idi.

Külliyenin en önemli parçası Eşrefoğlu Süleyman Bey Camii, 2012’den beri UNESCO Dünya Kültür Mirası Geçici Listesi’nde yer alıyor. Peki, hemen yanı başındaki medrese, hamam, han..? Bu muhteşem eser sırf 7 asırlık oluşu, göze hitap etmesi ve enfes işçilikleriyle böyle bir listeye girmeye aday(!) gösterilmiş. Hâlbuki Eşrefoğlu Camii; medresesinde ilim tahsil eden talebeler, handa konaklayan yolcular, itikâfa girenler, çile dolduran dervişler ve beş vakit cemaatiyle sadece göze değil, asıl gönüllere hitap etmiş bir eser.

Kafa değil, gönül gözüyle görebilmek adına istifadeli okumalar dileriz…